ανέκθλιπτος

-η, -ο (Μ ἀνέκθλιπτος, -ον)

αυτός που δεν έχει εκθλίβει, δεν έχει συμπιεστεί ώστε να βγει ο χυμός του

νεοελλ.

(Γραμμ.) εκείνος που δεν εκθλίβεται «ανέκθλιπτη λέξη», «ανέκθλιπτο φωνήεν».